ถ้ามันหวานฉันจะอม ถ้ามันขมฉันจะคาย

ความเรียงว่าด้วยการใช้ชีวิตด้วยการให้ความสำคัญกับความรู้สึกของตัวเอง โดยการเลือกทำสิ่งที่ชอบและทำให้สบายใจ ทั้งกิจกรรมที่ชื่นชอบ รสนิยมเฉพาะตัวต่างๆ สิ่งสวยงามเล็กๆ น้อยๆ ที่เปลี่ยนวันนั้นให้สวยงามขึ้นได้

– เติมเต็มสิ่งดี ๆ ในชีวิตประจำวัน

– ไหน ๆ แล้วก็จดจำชีวิตด้วยถ้อยคำที่ไพเราะดีกว่า

– ถ้ามันหวานฉันจะกลืน ถ้ามันขมฉันจะคาย

– ใช่ว่าฉันไม่มีรสนิยม ฉันก็แค่ยังไม่เคยจัดการความรู้สึกเท่านั้น

– ฝึกอดทนกับความเบื่อ

ชื่อบทหนึ่งของหนังสือเล่มนี้มาจากสำนวนเกาหลี “ถ้ามันหวานฉันจะกลืน ถ้ามันขมฉันจะคาย” มีความหมายว่านึกถึงแต่ประโยชน์ส่วนตน ชวนให้นึกถึงสำนวนไทยที่ว่า “หวานอมขมกลืน” ซึ่งหมายถึงตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม แม้ความหมายของสำนวนเกาหลีจะดูหมายถึงคนเห็นแก่ตัว แต่ผู้เขียนก็ต้องการเน้นย้ำกับเราว่า อย่าใช้ชีวิตแบบจำยอมหรือหวานอมขมกลืน หาตนเองให้เจอว่าชอบสิ่งใดและเลือกทำในสิ่งที่ชอบ ก็ถ้าเจอสิ่งขม ๆ จะกลืนลงไปทำไมล่ะ สู้คายทิ้งไป แล้วกลืนแต่ของหวาน ๆ ไม่ดีกว่าหรือ